آذر 91 - جمعه های سوت و کور
سفارش تبلیغ
صبا ویژن
و مردى از او خواست تا ایمان را به وى بشناساند ، فرمود : ] چون فردا شود نزد من بیا ، تا در جمع مردمان تو را پاسخ گویم ، تا اگر گفته مرا فراموش کردى دیگرى آن را به خاطر سپارد که گفتار چون شکار رمنده است یکى را به دست شود و یکى را از دست برود . [ و پاسخ امام را از این پیش آوردیم و آن سخن اوست که ایمان بر چهار شعبه است . ] [نهج البلاغه]
پنج شنبه 91 آذر 9 , ساعت 3:37 عصر


تاتو بودی خیمه ها آرام بود/دشمنم درکربلا ناکام بود

تا تو بودی من پناهی داشتم/باوجود تو سپاهی داشتم

تاتو بودی خیمه ها پاینده بود/اصغرشش ماهه ی من زنده بود

تاتو بودی خیمه ها غارت نشد/بعد توکس حافظ یارت نشد

تا توبودی چهره ها نیلی نبود/دست ها آماده ی سیلی نبود

تاتو بودی دست زینب باز بود/بودنت بهر حرم اعجاز بود

تا که مشکت پاره وبی آب شد/دشمنت بر کینه ات شاداب شد.

                                           
                                          

امام سجّاد علیه ‏السلام :عبّاس را نزد خداوند منزلتى‏است‏که در روز قیامت همه‏شهیدان بر آن رشک‏مى‏برند.



  • کلمات کلیدی :
    • چهارشنبه 91 آذر 1 , ساعت 3:47 عصر

    چه طولانی شد این عطش و چه طاقت سوز شد این تشنگی


    باز باران با ترانه /می خورد بر بام خانه /یادم آید کربلا را /دشت پر شور و نوا را /گردش یک روز غمگین /گرم و خونین /لرزش طفلان نالان /زیر تیغ و نیزه ها را


    باز باران با صدای گریه های کودکانه /از فراز گونه های زرد و عطشان /با گهرهای فراوان /می چکد از چشم طفلان پریشان /پشت نخلستان نشسته /رود پر پیچ و خمی در حسرت لب‌های ساقی /چشم در چشمان هم آرام و سنگین /می چکد آهسته از چشمان سقا /بر لب این رود پیچان /باز باران


    باز باران با ترانه /آید از چشمان مردی خسته جان /هیهات بر لب /از عطش در تاب و در تب /نرم نرمک می چکد این قطره ها روی لب /شش ماهه طفلی/رو به پایان/مرد محزون /دست پر خون می فشاند /از گلوی نازک شش ماهه /بر لب های خشک آسمان با چشم گریان /باز باران


    باز هم اینجا عطش /آتش شراره جسمها /افتاده بی سر پاره پاره /می چکد از گوشها باران خون و کودکان بی گوشواره /شعله در دامان و در پا می خلد خار مغیلان


    وندرین تفتیده دشت و سینه ها برپاست طوفان /دستها آماده شلاق و سیلی /چهره ها از بارش شلاق‌ها گردیده نیلی /دراین صحرای سوزان /می دود طفلی سه ساله /پر زناله /پای خسته/دلشکسته /روبرو بر نیزه ها خورشید تابان /می چکد از نوک سرخ نیزه ها /بر خاک سوزان /باز باران باز باران


    قطره قطره می چکد از چوب محمل /خاک‌های چادر زینب به آرامی شود گل /می رود این کاروان منزل به منزل/می شود از هر طرف این کاروان هم سنگ باران/آری آری/


    باز سنگ و باز باران /آری آری /تا نگیرد شعله ها در دل زبانه /تا نگیرد دامن طفلان محزون را نشانه /تا نبیند کودکی لب تشنه اینجا اشک ساقی /بر فراز خیمه برگونه ها /بر مشک ساقی /کاش می بارید باران.

     

    علی اصغر کوهکن

                                                                     

    خداوند قائم ما را از پس پرده غیبت بیرون مى‏آورد و آن‏گاه او از ستم‏گران انتقام مى‏گیرد.     

                                                                                            امام حسین(ع)

                                                    

         



  • کلمات کلیدی :

    • لیست کل یادداشت های این وبلاگ