سلام....حقيقت اين است كه در اين دنياي مادي از كثرت وجودات، توجه به «الله» كه معشوق حقيقي هر عاشقي است، كمتر و كمتر مي شود و بر دل عاشق غبار كثرات مي نشيند و او را به وادي غفلت مي كشاند و آنچه را جستجو مي كند (از شدت غلظت مه كثرات)، در ديگري مي بيند. (گوئي «خدا» را در صبحگاه مه آلود روستائي در شمال با شخص ديگري به اشتباه مي گيرد)....با موضوع (آييــنه ي اوهام عشق) در خدمتتان هستممحمد
راستي من از رو لينكم وارد وبلاگ شما مي شم اما مستقيم مي آد تو پست (شايد آن روز كه سهراب نوشت) نه تو آخرين پستتون. چطوره؟
