سایه و نور...

چه طولانی شد این عطش و چه طاقت سوز شد این تشنگی

سایه و نور

شراب ناب منی،مستی شبانه کنم

فضای خانه ی دل را،پر از ترانه کنم

چه گویمت که بیایی؟ غریب و تنهایم

برای آمدنت من،چه رابهانه کنم؟

شبیه سایه و نوری زهم گریزانیم

چگونه در رهِ سیلِ رمیده خانه کنم

ببار ابر ِ محبت،که من جوانه کنم

بیا اگرچه برای تو آمدن سخت است

بیا که بر سرِ راهت،دلی روانه کنم

من و تو خط موازی، نمیرسیم به هم

مگر به جذبه ی مهرت،کمی کمانه کنم 

از:داوود رازقی راد

چون روزى فرارسد که زمین پر از ظلم و ستم شود خداوند مردى از اهل بیت من ظاهر گرداند تا جهان را پر از عدل و داد کند .

پیامبر(ص)

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

درباره وبلاگ